Z okazji Świąt Zmartwychwstania Pańskiego wszystkim, którzy do mnie tutaj zaglądają, życzę łaski do przemiany swojego życia. Do zmiany na lepsze świata, także tego, który nas otacza, naszej codzienności. Radości, światła i nadziei!
Fra Angelico, Zmartwychwstanie Chrystusa i kobiety u grobu, 1440-1442, fresk na ścianie celi nr 8, 181 x 151 cm, Konwent Świętego Marka, Florencja
Tym razem jedna z pereł wczesnego renesansu, fresk namalowany przez Fra Angelico ok. 1440-1442 roku, „Zmartwychwstanie Chrystusa i kobiety u grobu” ze ściany celi nr 8 Konwent Świętego Marka we Florencji. Fra Angelico był dominikaninem, jego przybrane imię zakonne to Giovanni da Fiesole, a właściwe Guido di Pietro da Mugello. Obraz należy do cyklu fresków, którymi w latach 1439-1444 Fra Angelico udekorował cele zakonne w Konwencie Świętego Marka, w którym mieszkał. Charakterystyczna dla tego cyklu jest bardzo blada paleta: dominują rozmyte, pastelowe kolory, beże, żółcie, biele, karminowe czerwienie i blada czerń strojów dominikańskich, kolor niebieski jest właściwie nieobecny. Ciało Zmartwychwstałego nie ma fizycznej ciężkości, „wygląda On jakby pojawił się i był widzialny, ale nie materialny”, jakby „autor chciał w ten sposób pokazać, że zmartwychwstałe ciało Chrystusa jest innym ciałem”. Co ciekawe, tuż za aniołem widać skuloną postać dominikanina. Tego typu akcent występuje w każdym fresku z tego cyklu (na podst. Anna Bartko, Fra Angelico, „Zmartwychwstanie i kobiety u grobu”).
